Eerste dag op Koni

7.00 u: de wekker gaat, maar beiden waren we al een tijdje wakker. Door de keiharde regen, de warmte (ik wilde de fan niet aan vanwege mijn kwaaltje: zere keel ;-)) en het vrij harde bed hebben we toch wat onrustig geslapen. Na een normale warme douche, wat gedub over kledingkeuze (we zijn nog aardig onszelf..) gingen we lopend naar Shobha, waar we samen met Maartje hebben ontbeten. Pannenkoekjes met chutney stond er op het menu. Bijzonder, maar erg lekker.
Na het ontbijt vervoerde een plaatselijke riksja ons naar het tehuis, wat overigens niet geheel zonder gevaar is. Aangekomen in Koni hadden de kinderen net ontbeten en was het tijd voor ‘toothbrushing’. Wij mochten helpen. Bij sommige kinderen ging dit erg goed, maar Maartje vertelde dat bij een meisje het tandenpoetsen elke dag weer een drama was. Ze wil niet dat de tandenborstel in haar mond komt en dat er iemand aan haar hoofd zit. Suzanne en ik hebben geprobeerd haar tanden te poetsen, maar dit was inderdaad heel lastig. Wel konden we een paar tips geven ten aanzien van de grootte van de borstel en het soort tandpasta, maar het lijkt er op dat Maartje alles al heeft geprobeerd en dat het probleem ergens anders zit.
De schooldag start in Koni relaxed met yoga. Dit wordt gegeven door een plaatselijke teacher. Daarna was het tijd voor ‘de Good morning song & Prayer’. Leuk om te zien en mee te doen. De meeste kinderen zijn communicatief ingesteld en lijken niet aan ons te hoeven wennen. In de loop van de ochtend worden kinderen uit de groep gehaald voor een-op-een begeleiding. Tijdens deze begeleiding hebben wij al verschillende kinderen geobserveerd. De intentie tot communicatie is er bij de meeste kinderen wel. Dit uit zich in het gebruiken van gebaren en het maken van geluiden. Twee kinderen kunnen redelijk goed spreken.
Elke dag – als het weer het toe laat – maken de kinderen een wandeling. Had ik de extreme regen al genoemd? Het komt hier letterlijk met bakken uit de lucht vallen. Het was gelukkig even droog en samen met Aimee (vrijwilliger) en de kinderen gingen we op pad. De omgeving rondom het tehuis is heel erg mooi. Dat heeft deels wel met het regenseizoen te maken, alles bloeit en is groen. Het is wel grappig om met een groepje beperkte kinderen en drie blanke meisjes een wandeling te maken in Koni: elke omwonende staart ons aan, terwijl volgens mij elke dag hetzelfde rondje wordt gelopen.
Tijdens de lunchpauze mogen we mee eten met het eten dat de kinderen krijgen maar dat wordt niet aangeraden ;-) (een rijstprutje met doorgekookte groenten = Utaa). Fruit en biscuits it is.
In de middag stond er het volgende op het programma: gebaren en geluiden maken bij klanken, craft (vingerverven), buitenspelen en de afsluiting van de dag. Met name de afsluiting was een feestje: rollenspel, liedjes zingen, dansen. De kinderen vinden het geweldig. Om 15.00 u eindigt de schooldag voor de kinderen, hierna mogen ze vrij spelen/ tv kijken etc. Wij hebben met Maartje besproken wat we de dag erna gaan doen: de picto’s re-integreren.
’s Avonds gaan we uit eten met Marijke, Tom en Aimee (vrijwilligers) bij een plaatselijk restaurant in Kundapura, waar we op z’n minst 5 obers tot onze beschikking hebben. Uiteraard zijn we wat huiverig voor het eten, maar met de Loperamide binnen handbereik durven we het wel aan ;-) Vegetarisch eten bestellen is wel slim, dus dat doen we dan ook: curry met een soort kaas (eerder tofu) en naan brood. Heerlijk! Misschien ga ik nog wel van pittig eten houden..
Weer in het hotel aangekomen, hebben we tijd voor onze all time favorite: Grey’s Anatomy onder het genot van een fles water, want we moeten goed drinken ;-) Een snack zat er niet in, want de chips hadden we al lang op. Om het zekere voor het onzekere te nemen nog even de deur gebarricadeerd en toen was het tijd om te slapen.